هنگام خرید لباس، کیف یا کفش و غیره به انواع اجناس پارچه با نام‌های عجیب و غریب مانند دانتل، بنگالین، لیوسل و غیره برمی خورید که اغلب روح خود فروشنده نیز به تفاوت آنها التفات ندارد و اگر از وی بپرسید که مثلاً تفاوت پلی استر و پلی اورتان چیست؟ شروع به بافتن فلسفه‌ می کند. ما به دور از تمام سفسطه ها برآن آمدیم تا مجموعه ای کامل از انواع پارچه را با کمک گرفتن از نساجان خارجی و وطنی جمع آوری نماییم.

پارچه از زمان های قدیم در میان انسان ها بوده و یکی از اختراعات مهم بشریت است؛ به طوری که ما هنوز نتوانستیم تصمیم بگیریم که بین چرخی که زیر پای آدمی می چرخد و پارچه که وی را می پوشاند کدام مهم تر بوده است. همه‌ی ما هم در طول زندگی مان پارچه دیده ایم و با آن سر و کار داشته ایم.

اگر شک دارید، نگاهی به لباس تن تان بیندازید، اگر لباس تان از ۵ سال پیش که دوش گرفتید، تا امروز رنگ قهوه‌ای و ظاهری خشک به خود گرفته و در حال ورقه ورقه شدن است که هیچ، در غیر این صورت شما پارچه به تن دارید. اگر از دسته‌ی اول هستید به مقاله‌ی انواع پارچه از الیاف طبیعی تا مصنوعی را بشناسید رجوع کنید و در جهت تولید این پوشش شگفت انگیز قدم بردارید.

شناخت انواع پارچه
نخی: لباس های پنبه ای در ایران نخی نام دارند. نخ پنبه ای از طریق بافندگی، به پارچه یا بافته های پنبه ای تبدیل می شود.

پلی استر: پلی استر کاملاً مصنوعی است. برای تولید این فرآورده از ترکیب دی متیل ترفتالات و منو اتیلن گلیکول و یا اسید ترفتالیک (جایگزین ماده اولیه دی متیل ترفتالات) در مجاورت کاتالیست های مناسب، استفاده می شود. پلیمر حاصل از ترکیب این دو ماده اولیه توسط پمپ از صفحات رشته ساز عبور داده می شود که تحت تاثیر هوای سرد به شکل لیف تبدیل می شوند.

ویسکوز: بر خلاف تصور عمومی الیافی بر پایه ی طبیعی و همچون پنبه و لینن دارای ماهیت گیاهی(سلولزی) هستند. تنها تفاوتی که می توان به الیاف ویسکوز (ریون) نسبت به پنبه و لینن نسبت داد نحوه ی ساخت این الیاف است. الیاف ویسکوز (مانند تولید کاغذ) از خمیر کردن سلولوز تشکیل می شوند.

لینن: لینن به پارچه ی کنفی هم معروف است و از پارچه های مناسب فصل تابستان محسوب می شود. مرغوبتربن نوع این پارچه از ۷۰ درصد پنبه، ۱۰ درصد پلی استر و ۲۰ درصد ویسکوز تهیه شده و بدترین نوع آن از ۵۰ درصد پنبه و ۵۰ درصد پلی استر، بدون ویسکوز است.

لاکرا یا الاستین: اسپندکس، لاکرا یا الاستین یک پارچه‌ی مصنوعی است که به خاصیت کشسانی فوق‌العاده اش شناخته می‌شود که از پلاستیک طبیعی محکمتر و بادوام‌تر است. از این پارچه در مواردی استفاده می‌شود که کشسانی، به خصوص برای راحتی مد نظر است. مانند کاربرد آن در لباس‌های ورزشی.

جیر: از پوست بز و گوساله تهیه می شود که طی فرایند خاصی و بوسیله وسایل خاصی رخ آن را پرداخت می کنند و سطح گوشتی را به صورت مخملی در می آورند که بیشتر به عنوان آستر در داخل دیگر محصولات استفاده می گردد.

چرم طبیعی: چرم از دباغی پوست حیوانات مختلف مانند گاو، گوسفند، شترمرغ، کروکودیل، مار و حتی کوسه! تهیه می شود.

چرم مصنوعی یا پی وی سی: چرم مصنوعی PVC «پی وی سی» و PU «پلی اورتان» ترکیبی از یک لایه روکش به نام Skin و یک لایه اسفنج از جنس PVC یا PU است که بر روی پارچه پوشش داده می شود.

کتان: پارچه ‌ای است که از الیاف ساقه‌ی کتان ساخته می شود. کتان گیاه علفی یکساله‌ و دارای برگ های سبز مات و ساقه‌ی متشکل از الیاف نرم و بلند است. از این الیاف نخ کتانی هم به دست می آورند. پارچه ی کتان به عنوان پادشاه پارچه ها شناخته می شود. از کتان برای ساخت لباس و مبلمان منزل استفاده می شود.

ابریشم: پارچه ابریشم از جمله پارچه هایی است که از الیاف طبیعی تولید شده اند این نوع پارچه از پیله کرم ابریشم تهیه می شود و همچنین به دلیل طبیعی بودن این نوع پارچه، هنگامی که سوزانده می شوند بوی موی سوخته می دهند. پارچه ی ابریشم از جوشاندن پیله ی درونی کرم ابریشم به دست می آید ولی  ابریشمی که با جوشاندن پیله تولید می شود دارای تارهای شکننده ی ابریشم است. همچنین پارچه ی ابریشم جزو پارچه هایی است که قابلیت تجزیه ی زیستی دارند.

پارچه ی ابریشم جزو مستحکم ترین پارچه ها در جهان است که دارای سطحی نرم و براق است. به دلیل پروتیئنی که در الیاف این پارچه وجود دارد پارچه ی ابریشم حررات را از خود عبور نمی دهد و آن را در خود نگه می دارد. نکته ی دیگری که باید در مورد پارچه ی ابریشم به آن اشاره کنیم این است که این نوع پارچه جزو پارچه های لوکس و گران قیمت به حساب می اید و در دوخت کروات، شال، مانتو، کت  و شلوار ، لوازم منزل و … از پارچه ی ابریشم استفاده می شود.

جین: پارچه ی جین پارچه جناغی بافت ناهموار پنبه ای است. در بافت این پارچه ها پود از زیر دو تار یا بیشتر عبور می کند. این پارچه دارای دوام و استحکام بالا است و یکی از سبک های مد است که در تمام دنیا استفاده می شود.

ریون: ماده‌ی اولیه‌ی ریون، سلولز است. سلولز از لینتر پنبه و یا خمیر چوب درختان مخروطی مانند سرو و کاج و مشابه آنها به دست می آید. برای تهیه ی ماده ی اولیه ی ریون لازم است سلولز الیاف کوتاه پنبه یا چوب به دقت بازیابی گردد. به این ترتیب با انجام یک سری عملیات شیمیایی در چندین مرحله، سلولز طبیعی به لیف ریون تبدیل می شود. بنابراین، ریون جزء الیاف سلولزی بازیافتی محسوب می شود.

نایلون: نایلون استحکام خوبی در برابر سایش و کشش دارد به همین دلیل موارد استعمال زیادی از جمله جوراب های نایلونی دارد که به علت قابلیت کششی زیاد در قسمت زانو و مفاصل کیسه ای نمی شود. فورا خشک می‌شوند ، زیرا رطوبت کمی به خود جذب می کنند.

کرپ: پارچه کرپ می تواند از جنس هایی چون ابریشم، پشم و یا پلی استر تهیه شده باشد. این پارچه با ظاهر توری شکل، معمولا دارای حالتی مجعد و پیچ خورده می باشد.

ساتن: در حقیقت ساتن و مخمل روش بافت پارچه را مشخص می کنند. برای بافتن ساتن، سطح پارچه ای که مشاهده می کنید. دارای نخ های بسیار طویلی است که همگی رو به یک سمت دارند. این نخ های پود حدوداً ۴/۱ اینچ یا بیشتر روی سطح قرار می گیرند. و سپس در پارچه فرو می روند. این روش باعث می شود. تا پارچه شکل ابریشمی و نرم پیدا کند.

گاباردین: نوعی پارچه با بافت ریز از پنبه، پشم یا الیاف مصنوعی با نقوش برجسته تیغ ماهی، جناقی یا مخلوط راه راه اریب است که همواره از سمت راست به چپ یا پایین به بالا بافته می شود.

اشبالت: چرمی است شبیه جیر که از ورقه ورقه کردن چرم های ضخیم گاوی به دست می آید که نسبت به جیر سطح پایین تر محسوب و طبقه بندی می گردد.